Split Fiction, çok oyunculu tecrübelere dair yeni bir standart oluşturmanın ötesinde, yaratıcılığa, görüntü oyunlarına ve arkadaşlığa adanmış inanılmaz bir üretim olarak karşımıza çıkıyor. Hazelight Studios’un en son çıkardığı oyun, sadece eğlenceli ve duygusal açıdan varlıklı bir tecrübe sunmakla kalmıyor, birebir vakitte oyuncuları şaşırtan, kahkaha attıran ve düşündüren bir öykü de sunuyor. Bu yazımızda, oyunun kıssasını, dinamiklerini ve genel bir incelemesini yapacak ve oyunu sizler için mercek altına alıyor olacağız.
Bu oyun hakkında konuşmak için sabırsızlanmamın nedeni, Split Fiction‘ın hakikaten arkadaşlarınıza anlatmak isteyeceğiniz tıpta bir oyun olması. Hem kahkahalarla hem de derin duygusal anlarla sizi ekrandan ayırıp, yakınınızdaki herkesi o anı görmeye çağırmak isteyeceksiniz. Hazelight Studios, “It Takes Two”dan sonra büyük bir gelişim kaydederek, oyunculara sırf yeni dünyalar ve mekanikler sunmakla kalmıyor, birebir vakitte derin karakterler ve yaratıcı kıssalarla de zenginleştirilmiş bir oyun tecrübesi oluşturuyor.
Hazelight Studios, Split Fiction ile yalnızca bölümdeki en zeki ve yenilikçi stüdyolardan biri olduğunu kanıtlamakla kalmıyor, birebir vakitte yaratıcı bir fikri aksiyona geçirme konusunda ne kadar istekli olduğunu da gösteriyor. 2021’in beğenilen üretimi It Takes Two ile de büyük bir muvaffakiyet yakalamış olan stüdyo, Split Fiction ile bir adım daha ileri gitmiş ve evvelki oyununda edindiği tecrübeleri inanılmaz derecede geliştirmiş.
Oyun, farklı atmosferlere ve hoş yerlere sahip; başrol karakterlerimiz Mio ve Zoe, derinlik, çekicilik ve kişilik dolu; oyunun sunduğu sonsuz eğlenceli mekanikler ve her biri tek başına bile mükemmel olabilecek dizaynlar, dikkatli bir biçimde yerleştirilmiş ve çarpıcı; kıssası, olay örgüsü ve yapısı ile kalp burkan, düşündüren, karanlık mizah içeren ve sevinçle dolu bir anlatım sunuyor. Bu kadar yaratıcı bir tasarım mükemmeli olan bir oyun, birebir vakitte Hazelight Studios’un ve co-op tecrübelerinin geleceği için yeni bir standart belirliyor.
Yapım, biraz klişe bir başlangıç yapıyor ve oyuncuları karakterlerimizle tanıştırıyor. Mio Hudson ve Zoe Foster, birbirlerinden büsbütün farklı iki karakter. Mio, kentli, bilim kurgu tutkusuyla dolu, içine kapanık ve kendini tanıtmaktan kaçınan biri iken, Zoe ise tam zıddı, sevinçli ve güneş üzere bir karakter. Lakin, her ikisi de yayımlanmamış yazarlardır ve yazılarını dünyaya tanıtma fırsatı bulmak için tıpkı yayınevinin kapısını çalarlar. Bu noktada devreye giren Rader Publishing, teknoloji ve öykü anlatımını birleştirerek sanal dünyalar yaratmayı amaçlayan genç bir firmadır. Zoe, çabucak makinelerine bağlanırken, Mio başlangıçta buna karşı çıkar. Bir tartışma sonrası, Mio kazara Zoe ile birebir sanal dünyaya çekilir. İkili, dünyalarının bir formda birbirine karışmasına ve fikirlerinin çalınarak silinmesine karşı savaşmaya başlar.
Bu değişik başlangıç, Hazelight Studios’un yaratıcı dünyaları ve farklı özelliklerle zenginleştirilmiş mekanikleri için eksiksiz bir temel sunuyor. Mio ve Zoe, kendi hayal güçlerinden doğan 20’den fazla farklı dünyayı keşfederken oyuncular da eşsiz bir seyahate çıkar. Her dünyada sürprizler ve keşfedilecek yeni şeyler bulunuyor. Neon Revenge kısmı, Blade Runner’a benzeyen bir siberpunk dünyasında, Mio ve Zoe’yi ninja olarak karşımıza çıkarıyor. Bu düzeyde, karakterlerimize, çevreyi kayarak, duvarlara tırmanarak ve siber kamçılarla düşmanları etkisiz hale getirerek ilerleme fırsatı sunuluyor.
Bunlar üzere her kısım, çeşitli oyun tiplerinden esinlenmiş olsa da, her biri kendi kimliğine sahip bir tecrübe sunuyor. Bir kısmı Tony Hawk’s Pro Skater oyununa, öteki bir kısmı ise eski usul 2D Metroid oyunlarına benziyor. Fakat, en dikkat cazip olan şey, Split Fiction’ın yalnızca referanslar sunmakla kalmayıp, bu referanslardan ilham alarak büsbütün özgün bir oyun dünyası yaratması.
Oyunun mekanikleri de bir o kadar yaratıcı ve düşündürücü. Örneğin, iki farklı kalkan tipini delip geçebilen silahlar, oyun boyunca ahenk içinde çalışmak için oyunculardan yüksek derecede işbirliği ve uyum gerektiriyor. Bu ögeler, bilhassa süratli kovalamacalar ve güçlü çabalarda tansiyonu arttırarak, oyunun heyecanını katlıyor.
Ancak, Split Fiction’ın en büyük başarısı, başkarakterler Mio ve Zoe ortasındaki bağda yatıyor. Başlangıçta tipik bir “grumpy-sunshine” ikilisi üzere görünen bu ikili, oyunun ilerleyen kısımlarında, geçmişlerini, endişelerini ve duygusal yüklerini keşfederken, izleyiciyi derinden etkileyen bir dostluk geliştiriyor. Karakterler ortasındaki gelişim, oyuncuların oyuna duygusal olarak yatırım yapmasını sağlıyor.
Oyun, tıpkı vakitte insan yaratıcılığını ve fikirlerin gücünü vurguluyor. Rader, güçlü bir teknoloji teşebbüsçüsü olarak, yaratıcıların fikirlerini çalarak kendi öykü üretim aygıtını kurmayı hedefliyor. Bu, oyunun ana temalarından biri olan yaratıcı özgürlük ve insanların yaratıcı süreçlere kattığı insani bedeli sorgulayan bir öykü sunuyor. Sonuç olarak, Split Fiction yalnızca çok oyunculu bir oyun olmanın ötesine geçiyor; yaratıcı bir sevgi mektubu haline geliyor. Şu anki yapısı ve sunduğu tecrübelerle, 2025 yılına damgasını vuracak oyunlardan biri olma yolunda.
